9. وحدت در عشق
عاشقي به در خانة يارش رفت و در زد. معشوق گفت: كيست؟ عاشق گفت: «من» هستم. معشوق گفت: برو, هنوز زمان ورود خامان و ناپُختگان عشق به اين خانه نرسيده است. تو خام هستي. بايد مدتي در آتش جدايي بسوزي تا پخته شوي, هنوز آمادگي عشق را نداري. عاشق بيچاره برگشت و يكسال در آتش دوري و جدايي سوخت, پس از يك سال دوباره به در خانة معشوق آمد و با ترس و ادب در زد. مراقب بود تا سخن بي‌ادبانه‌اي از دهانش بيرون نيايد. با كمال ادب ايستاد. معشوق گفت: كيست در مي‌زند. عاشق گفت: اي دلبر دل رُبا, تو خودت هستي. تويي, تو. معشوق در باز كرد و گفت اكنون تو و من يكي شديم به درون خانه بيا. حالا يك «من» بيشتر نيست. دو «من»در خانة عشق جا نمي‌شود. مانند سر نخ كه اگر دو شاخه باشد در سوزن نمي‌رود.
گفت اكنون چون مني اي من درآ نيست گنجايي دو من را در سر

نظرات شما عزیزان:

نسرين

ساعت19:27---25 بهمن 1391

- [ایمیل]

سلام1خسته نباشيداستاد عاليه مطالب جديديتون خيلي خوبن راستي چند روز درگير انتخاب واحدم بودم مي خواستم با خيال راحت سپيگان رو بخونم خيلي جالبه الان اونجايي هستم كه مي خوان به آب انبار زهر بريزن داستان گيراييش يه جوريه هست آدم با شخصيتهاي داستان ارتباط برقرار مي كنه ايتم بگم كه وقتي مي خونيش بايد كمي رو هر مطلبي درنگ ومكث كني بعد بفهمي مفهومش روبه هرحال اوايل داستان كه راجع به تدبير وتقدير نوشتين واقعاحرف دل بنده هستش بيزارم از اعتقادات خرافي كه تقدير رو اشباهي معني مي كنندتقدير به معنايي كه مردم عامه فكر مي كنند نست.ممنون از زحماتتون باز مزاحم ميشم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: